Het grijzemuissyndroom

Ze zit vol  met ideeën en is hartstikke creatief. Toch kreeg tijdens haar stages en op haar werkplek steeds te horen dat ze wel iets meer van zichzelf mocht laten zien. Hoe vaker ze dit hoorde, hoe meer ze twijfelde aan haar eigen kunnen. Haar leidinggevende had echter alle vertrouwen en zorgde ervoor dat ze coaching mocht gaan volgens bij Sanders
en De Haan. Vol goede moed pakte ze deze hulp met beide handen aan.

Mét vertrouwen en zónder negatieve overtuigingen haar werken kunnen doen, dat was haar doel. Tijdens de sessies bleek al snel dat het er niet alleen op werkgebied maar ook privé de nodige stappen te behalen vielen. Je bent wie je bent en je doet wat je doet. Waar je ook bent je neemt altijd jezelf mee. In je werk of privé.

Ze werd door anderen vaak neergezet werd als de ‘grijze muis’. Tijdens de sessies werd dit gekscherend het ‘grijzemuissyndroom’ genoemd.  Wat dit syndroom dan precies inhield? Dat ze zichzelf niet graag liet zien en zich letterlijk klein hield. Ze ís niet alleen klein van stuk, zo voelde en gedroeg ze zich ook. Onbewust bracht ze dit ook over op anderen. “Ze hoefde maar een klein sprongetje te wagen en iedereen stond te juichen alsof ze zojuist wereldkampioen was geworden. Ze waren verbaasd dat dit haar was gelukt”.

Tijdens een bijeenkomst met een leidinggevende kreeg ze de kans om de theorie in de praktijk te brengen. Ze kwam met ideeën, maar deze werden vrijwel gelijk van tafel geveegd. In plaats van in haar oude rol te vervallen besloot ze er later  in het overleg op terug te komen. Ze nam fysiek een andere houding aan: meer naar voren, meer aanwezig aan de tafel. Deze houding hielp haar om zich zeker van zichzelf te voelen. En wat denk je?
Mensen luisterden en zagen haar.

In plaats van steeds te piekeren over wat mensen van haar vinden stelt ze nu in  gesprek met anderen steeds vaker vragen als “wat bedoel je precies of heb je nog tips om te kunnen groeien?”.  Toen ze werd benaderd voor een radiostation dacht ze gelijk dat ze gebruik wilde maken van de situatie en ervoor zou gaan. Hoe spannend ook.

En dat is dus precies wat ze tijdens de sessies geleerd heeft. Hoe spannend ook, ze doet, leert en overwint. Dat doén, dat is de grootste winst die ze geboekt heeft. Toch betrapt ze zichzelf er soms nog op bezig te zijn met wat anderen van haar zouden vinden. Gas geven met de rem erop dus. Die rem? Die moet er af. Hier gaat ze de komende tijd dan ook nog mee aan de slag.

Ze omschrijft de manier van coachen als verhelderend, praktisch en confronterend. De gebruikte methode zorgde voor inzicht in wat haar oude manier van denken haar allemaal gekost heeft. “Wat in mijn geval een behoorlijk lange lijst was”. Ze weet nu dat ze mag stralen.

Ze zou een ander direct aanraden om een individueel coaching traject te gaan volgen bij Sanders en De Haan. Al na de eerste sessie voelde ze zich blij en opgelucht. Dat blije gevoel dat ze nu ervaart gunt ze namelijk iedereen.