Heey hoi, Hoe gaat het met je? Ons verpleeghuis locatie “De Bleerinck”, stond afgelopen periode in het teken van “een verplichte workshop”! Wat zich uitte in... weerstand.
Met z'n allen gingen we overleggen en we namen een besluit: DIT GAAN WE NIET DOEN, met z'n allen staan we sterk om het niet te doen, hoezo verplicht, bah!!
Ik had mij gelukkig al opgegeven vóór de gezamenlijke weigering van mijn afdeling en graag wil ik deze wonderlijke ervaring met jullie delen.
Al even hield de vraag mij bezig van waarom? Waarom ervaar ik zoveel strijd, weerstand en me niet gehoord voelen door mijn leidinggevende /manager. Strijd om een plek en om vervolgens de strijd op te geven en mij terug te trekken in m'n eigen bubbel. Dit om op mijn werk te overleven en om niet in de ziektewet te belanden.
De workshop... Sanders en de Haan, hoe fijn doen ze dat. Tijdens de opening geven ze je gelijk het gevoel dat je bent, dat er tijd voor je is en dat je datgene mag vertellen wat jij wilt, heel fijn. Ze zetten lijntjes open om samen te kijken en geven het gevoel dat je ertoe doet.
Ze gaven mij handvatten om de negatieve gevoelens om te zetten in energie. De kijk op negatieve dingen en de gevolgen daarvan om dat om te zetten in positiviteit. Het gesprek aan te gaan zodat de negatieve gedachten me niet leeg slurpen.
Het is een fijne workshop en dat het moest van mijn baas .. is nu nog maar bijzaak. Sterker nog, alle collega's gingen toch door de positieve reacties van een enkele collega en van mij. Het is jammer dat het hierna stopt, verder gaan zou zoveel meer waarde hebben voor mezelf en voor mijn afdeling.
Sanders en de Haan bedankt!!!!
Warme lente groetjes, Joyce Kamphues
Reactie plaatsen
Reacties