Toen ik doorkreeg wat mijn kernovertuiging was schrok ik.
Helemaal niet mee bezig en was ook helemaal niet nodig. Het ging heel goed met mij en coachen dat deed ik al zolang ik mij kon herinneren.
Ik was daar ook goed in, vond ikzelf
Toen ik voor mijzelf ging beginnen en het wel handig was om een papiertje te hebben oftewel een coach opleiding te hebben gevolgd.
Niet omdat het nodig was, wel om dan mezelf officieel coach te kunnen en mogen noemen.
Dat anderen de opleiding nodig hadden zag ik gelijk en bij mijzelf zag ik het niet. Dat bleek mijn blinde vlek te zijn, iets waar we niet naartoe willen… ik dus ook niet
Wat kreeg ik een spiegel voorgehouden, wat kreeg ik een inzichten en wat heeft het me veel gebracht.
Het heeft geresulteerd dat ik flink met mijzelf aan de slag ben gegaan. Niet altijd even leuk, best confronterend en mijn ego had het zwaar.
Zoooo ontzettend verrijkend en zo waardevol. Ik ben in verbinding met mijzelf en daardoor ook met anderen.
Dat gevoel, dat gun ik echt iedereen.
Mijn overtuiging is nu: ik ben oké en jij bent oké en als ik dan in mijn gelijk schiet dan komt mijn oude kernovertuiging om de hoek. Nu weet ik dat ik dan zelf aan de slag mag.
Hoppa actie
Liefs Elise Sanders
Reactie plaatsen
Reacties