Bram

Terwijl ik door de IKEA liep, hoorde ik mijn beltoon. Een onbekend nummer—vreemd, dus ik nam niet op.
Later besefte ik dat mijn moeder mijn nummer had doorgestuurd naar haar coach, Elise. In de auto belde ik terug, en we spraken af voor een inspirerend gesprek.

Onderweg voelde ik spanning. “Ik ben toch oké?” dacht ik. Maar zoals mijn rijinstructrice zei: “Baat het niet, dan schaadt het niet.” Bij aankomst werd ik verwelkomd door Elise’s stralende glimlach. Het gesprek was fijn, en aan het einde vroeg ze: “Waarom ben jij hier, Bram?” Ik antwoordde: “Omdat mama dit gesprek geregeld heeft.” Waar, maar niet de hele waarheid.

Op de weg naar huis bleef haar vraag hangen. Misschien was coaching waardevoller dan ik dacht. Uiteindelijk besloot ik het traject met Elise te starten —een van mijn beste keuzes!

Ik leerde onder andere over:
• Mijn grenzen
• Dat nee oké is
• Dat ik altijd alles mag zeggen wat er in mij speelt, zolang ik dit op een liefdevolle manier doe
• “Nivea” – niet het merk, maar Niet Invullen Voor Een Ander
• Wat “sorry zeggen” echt inhoudt
• Mijn gevoelens
• Het verschil tussen feiten en interpretaties

Maar bovenal heb ik iets geleerd wat ik me door niemand meer laat afpakken: zelfliefde. Ik kan met zekerheid zeggen dat ik nu écht van mezelf houd. Ik ben oké en precies goed en genoeg zoals ik ben. Ik heb afscheid genomen van het gevoel niet goed genoeg te zijn en dat ik er niet toe deed.
Je kunt mensen niet veranderen, maar wel met jezelf aan de slag gaan.

Stel jezelf de vragen;
• Sta ik in een liefdevolle verbinding met mijn omgeving?
• Lukt het mij om goed met mijn omgeving te communiceren?
• Laat ik me beïnvloeden door wat iemand denkt of zegt?

• Zegt iemand echt iets over mij, of vul ik dat voor hen in?
• Wie heeft uiteindelijk meer last van wat ik voel: ik of de ander?

Het antwoord hierop weten jij en ik al.
Ik ben oké. Ben jij dat ook?

Bedankt lieve Elise!
Liefs Bram